ഒരു രൂപ കൂടി

              

പ്രതീക്ഷയുടെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും നന്മയുടെയും നമുക്കേറ്റവുവും പ്രിയപ്പെട്ട മറ്റൊരു വിഷുദിനം കടന്നുപോയിട്ടു നാളുകൾ അധികമായിട്ടില്ല.

അമ്പലങ്ങളിൽ നിന്നും വീട്ടിലെതന്നെ മുതിർന്നവരിൽ നിന്നും കാണിക്കയായി കിട്ടുന്നപണം, നാണയരൂപത്തിൽ ആവുമ്പോൾ അതിന്റെ മേന്മ കൂടുതൽ ആസ്വാദകരമായി തോന്നാറുള്ള ഒരു സുദിനം.

വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും പാരമ്പര്യങ്ങളെ ആഴത്തിൽ സ്വാധീനിക്കുന്നു, "ഭാഗ്യം" എന്നർത്ഥമുള്ള ഈ പ്രതീകം(ഷഗുൺ എന്നുഹിന്ദിയിൽ) വ്യത്യസ്തമല്ല. വിവാഹങ്ങൾ, ജന്മദിനങ്ങൾ, ജീവിതത്തിലെ മറ്റു സുപ്രധാന നാഴികക്കല്ലുകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ചടങ്ങുകൾ തുടങ്ങിയ ശുഭകരമായ അവസരങ്ങളിലാണ് രാജ്യത്തൊട്ടുക്കും സാധാരണയായി അത്തരമൊരു ആചാരം,കാണപ്പെടുന്നതു. അതിന് ആഴമേറിയ അർത്ഥമുണ്ട്.

'പൂജ്യം' (ശുന്യo) അവസാനത്തെയും 'ഒന്ന്' പുതിയ ഒന്നിന്റെ തുടക്കത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ജീവിതത്തെയും മരണത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ചാക്രിക പാരമ്പര്യത്തെ ഹിന്ദുമതം ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ആരംഭം ശുഭാപ്തി വിശ്വാസവുമായും അവസാനങ്ങൾ നിഷേധാത്മകതയുമായും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 500, 1,000 തുടങ്ങിയ പൂജ്യത്തിൽ അവസാനിക്കുന്ന സംഖ്യകളിൽ പണം സമ്മാനമായി നൽകുന്നത് അശുഭകരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ ഒരു പുതിയ തുടക്കം ഉറപ്പാക്കാൻ ഒരു രൂപ കൂടി ചേർക്കുന്നു.

മുകളിൽ പറഞ്ഞതുപോലെ, പണമായുള്ള സമ്മാനങ്ങളിൽ ഒരു രൂപ കൂടി ചേർക്കുന്നത് ഔദാര്യത്തിന്റെ ഒരു അടയാളം മാത്രമല്ല; അത് പ്രതീകാത്മകതയും പ്രാധാന്യവും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇത് സ്വീകർത്താവിന് സന്തോഷത്തിന്റെയും സമൃദ്ധിയുടെയും അനുഗ്രഹമായും പ്രാർത്ഥനയായും കാണപ്പെടുന്നു.

ഉത്സവങ്ങളും ഒത്തുചേരലുകളും സാമുദായിക ബന്ധങ്ങൾ വളർത്തുന്നതിനും ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനുമുള്ള നല്ല അവസരങ്ങളാണ്. പൂർവ്വികരുടെ കാലത്ത് ഇത് പ്രത്യേകിച്ചും പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. ഈ സമൂഹവികാരത്ത പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി, അധികമായി ലഭിക്കുന്ന 'ഒരു രൂപ' സ്വീകരിക്കുന്നയാളുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള ഒരു ദയാപൂർണ്ണമായ കടമയായി കണക്കാക്കി. സമയം വരുമ്പോഴെല്ലാം ദാതാവിന്റെ സമ്മാനം സ്വീകരിച്ച് അതിൽ പങ്കെടുത്ത് അവർ അത് മറ്റൊരു വേളയിൽ തിരിച്ചു നൽകുമായിരുന്നു. ഇത് സാമൂഹിക ബന്ധങ്ങളിൽ തുടർച്ച ഉറപ്പാക്കി.

മഹാഭാരതത്തിൽ നിന്ന് ഒരു സംഭവം പറയട്ടെ. ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ ദ്രൗപദിക്ക് ഒരു പാത്രം (അക്ഷയപാത്രം) ദാനം ചെയ്തപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ഭക്ഷണം നൽകുന്നതിനായി അതിൽ എപ്പോഴും കുറച്ച് അധിക അരി (അന്നം) ഉണ്ടായിരിക്കു മായിരുന്നത്രെ.

'ഒരു രൂപ' എന്നത് സ്വീകരിക്കുന്നയാളുടെ മിച്ചം വരുന്ന പണത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.അധിക തുകകൊണ്ട് പ്രയാസകരമായ സമയങ്ങൾ കടന്നുപോകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയുടെ പ്രതീകമായി മാറുന്നു.

പഴയ കാലത്ത്, സാമൂഹിക ഒത്തുചേരലുകൾ പൊതുവെ വിവാഹങ്ങളിൽ മാത്രമായിരുന്നു.ആശംസകൾക്കൊപ്പം,എല്ലാ വെല്ലുവിളികളെയും നേരിടാൻ അതിഥികൾ നവദമ്പതികളെ അനുഗ്രഹിച്ചു. 'ഇരട്ട' സംഖ്യയല്ലാത്തതും തുല്യമായി വിഭജിക്കാൻ കഴിയാത്തതുമായ ഒരു തുക സമ്മാനമായി നൽകുക എന്ന ആശയത്തിൽ അത് പ്രകടമായി. ദമ്പതികൾ സമ്പത്തിനെച്ചൊല്ലി വഴക്കുണ്ടാക്കാതിരിക്കാനും പകരം ഒരുമിച്ച് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കാനും ഇത് ഉറപ്പാക്കാനായിരുന്നു കൂടാതെ, അധികമായി ലഭിക്കുന്ന രൂപ എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരു നാണയമാണ്, കാരണം അവ ലോഹം അല്ലെങ്കിൽ 'ധാതു' കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. മനുഷ്യശരീരം 'അഷ്ടധാതു' അഥവാ എട്ട് മൂലകങ്ങളാൽ നിർമ്മിതമാണ്. ലോഹങ്ങൾ അനുഗ്രഹദായകവും ഹിന്ദു സമ്പത്തിന്റെ ദേവതയായ ലക്ഷ്മി ദേവിയുടെ പ്രതീകവുമാണ്. ഉരുക്ക്,നിക്കൽ, ചെമ്പ് നാണയങ്ങൾ അച്ചടിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് പണ്ട് സ്വർണ്ണ, വെള്ളി നാണയങ്ങൾ സമ്മാനമായി നൽകിയിരുന്നു. അതിനാൽ, ലോഹ നാണയങ്ങൾ സമ്മാനമായി നൽകുന്നത് സമ്മാനത്തിന്റെ പവിത്രതയും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

അവസാനമായി, പ്രായോഗികമായും പ്രതീകാത്മകമായും, ഷഗുൺ വികസനത്തിനും സമൃദ്ധിക്കും ഉള്ള ഒരു ശക്തിയാണ്. പ്രാഥമിക തുക ഉടനടി ഉപയോഗിക്കാനുള്ളതാണെങ്കിലും, സ്വീകർത്താവ് അവരുടെ ഭാവിയിൽ നിക്ഷേപിക്കാൻ അധിക രൂപ കൊണ്ട് പ്രോ ത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു പൈസയിൽ നിന്ന് സമ്പത്ത് സമ്പാദിച്ച സംരംഭകനായ ആൺകുട്ടിയുടെ ജനപ്രിയ കഥ പോലെ, ചെറുതും എന്നാൽ സ്ഥിരവുമായ പരിശ്രമങ്ങളിൽ നിന്ന് ശാശ്വതമായ സ്വാധീനം ചെലുത്താനുള്ള സ്വീകർത്താവിന്റെ ബൗദ്ധിക ശേഷിയെ ഇത് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.

തലമുറകൾ ഇപ്പോഴും ഈ പുരാതന പാരമ്പര്യം പിന്തുടരുന്നു എന്നത് കാലത്തിനും സ്ഥലത്തിനും അപ്പുറം സമൂഹങ്ങളെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നതിന് ഉള്ള കാലാതീതമായ ആചാരങ്ങളുടെ തെളിവാണ്.

ഡിജിറ്റൽ യുഗം വളരെ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നതോടെ , ഒരു രൂപയുടെ ഈ പാരമ്പര്യ കഥയും, കടംകഥ ആവില്ലെന്ന് ആശിക്കാം.

😀